Menghargai Golongan Perjuang Awal As-Sabiqun

Bagi memahami siapakah Golongan Pejuang Awal yang diistilahkan sebagai As-Sabiqun boleh dirujuk perbincangannya berpandukan petikan soal-jawab yang tersiar di dalam laman Konsultasisyariah.com 

Perkara ini adalah terkait dengan Cadangan Pati Islam Se-Malaysia (PAS) yang sedang mengangkat golongan jasawan dan jasawati mereka dalam era generasi awal memakmurkan perjuangan Islam di dalam PAS. Mereka adalah bekas-bekas pemimpin awal dan banyak berjasa di dalam mengangkat perjuangan sehingga mencapai kemenangan menerusi wadah demokrasi berpilihan raya di Malaysia. Sebagaimana telah berlaku (kemenangan) hasil kesungguhan As-Sabiqun, maka bangkitlah kemenangan di Kelantan kali pertama (1959-1978) dan kini yang kedua (mulai 1990-sampai kini). 

Berkat dan jasa golongan awal tersebut, PAS kini berkembang dengan pendekatan muwajahah silmiyyah menggarapkan As-Siyasah As-Syariyyah di Malaysia. Ia telah membuktikan nilai kemenangan (mengetuai Kerajaan Negeri) di Terengganu (1959-1963; 1999-2004; 2018-kini) dan di Kedah (2008-2013; 2020-kini). Begitu pula di peringkat Persekutuan, PAS pernah berada di dalam Kabinet Kerajaan Persekutuan sebelum ini (1971-1977) dan mulai 2022 sehingga kini.

~~~~

Petikan laman Konsultasisyariah.com

~~~

Siapakah As-Sabiqun al-Awwalun?

Bisa berikan penjelasan, siapakah as-Sabiqun al-Awwalun? Trim’s…

Jawab:

Bismillah was shalatu was salamu ‘ala Rasulillah, wa ba’du,

Ungkapan as-Sabiqun al-Awwalun terdiri dari dua kata, as-Sabiqun dan al-Awwalun. As-Sabiqun berarti orang yang mendahului. Al-Awwalun artinya orang yang pertama. Disebut as-Sabiqun al-Awwalun karena mereka adalah orang-orang yang pertama masuk islam, mendahului yang lainnya.

Siapakah as-Sabiqun al-Awwalun?

Uama berbeda pendapat dalam memberikan batasan ini,

Pendapat pertama,

as-Sabiqun al-Awwalun adalah orang yang masuk islam, beriman kepada Nabi shallallahu ‘alaihi wa sallam, membela beliau, sebelum terjadinya peristiwa perjanjian Hudaibiyah (al-Fath). Termasuk semua yang ikut terlibat dalam baiat ridhwan, dan jumlah mereka lebih dari 1400 sahabat.

Pendapat kedua,

as-Sabiqun al-Awwalun adalah orang yang pernah mengalami shalat dengan menghadap ke dua kiblat – Baitul Maqdis dan Mekah.

Dan pendapat yang lebih mendekati adalah pendapat pertama, bahwa as-Sabiqun al-Awwalun adalah mereka yang masuk islam sebelum al-Fath. Dan yang dimaksud al-Fath adalah perjanjian Hudaibiyah.

Diantara dalilnya,

[1] Firman Allah Ta’ala,

لَا يَسْتَوِي مِنكُم مَّنْ أَنفَقَ مِن قَبْلِ الْفَتْحِ وَقَاتَلَ أُوْلَئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِّنَ الَّذِينَ أَنفَقُوا مِن بَعْدُ وَقَاتَلُوا وَكُلّاً وَعَدَ اللَّهُ الْحُسْنَى وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ

“Tidak sama di antara kamu orang yang menafkahkan (hartanya) dan berperang sebelum penaklukan (Mekah). Mereka lebih tingi derajatnya daripada orang-orang yang menafkahkan (hartanya) dan berperang sesudah itu. Allah menjanjikan kepada masing-masing mereka (balasan) yang lebih baik. Dan Allah mengetahui apa yang kamu kerjakan.” (QS. Al-Hadid: 10).

Ayat ini berbicara tentang perbedaan keutamaan para sahabat, sesuai dengan urutan infaq dan jihad. Dan batasan yang diberikan Allah adalah sebelum terjadinya ‘al-fath’. Hanya saja, ulama berbeda pendapat mengenai makna al-Fath dalam ayat di atas. Ada yang mengatakan Fathu Mekah dan ada yang mengatakan perjanjian Hudaibiyah. Beberapa ulama tafsir menguatkan pendapat kedua, sebagaimana keterangan as-Sa’di.

Dan terdapat beberapa dalil yang menunjukkan keutamaan sahabat yang ikut baiat Ridhwan. Diantaranya firman Allah,

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحاً قَرِيباً

Sesungguhnya Allah telah ridha terhadap orang-orang mukmin ketika mereka berjanji setia kepadamu di bawah pohon, maka Allah mengetahui apa yang ada dalam hati mereka lalu menurunkan ketenangan atas mereka dan memberi balasan kepada mereka dengan kemenangan yang dekat (waktunya). (QS. al-Fath: 18).

Dalam hadis dar Jabir bin Abdillah radhiyallahu ‘anhuma, Nabi shallallahu ‘alaihi wa sallam bersabda,

لاَ يَدْخُلُ النَّارَ أَحَدٌ مِمَّنْ بَايَعَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ

“Orang yang ikut baiat ridhwan – yang dilakukan di bawah pohon tidak ada satupun yang masuk neraka.” (HR. Abu Daud 4655, Turmudzi 4233, Ahmad 14778 dan dishahihkan Syuaib al-Arnauth).

[2] alasan kedua, bahwa perpindahan arah kiblat, tidak mengandung unsur perjuangan sahabat, karena nasakh itu murni perbuatan Allah.

Juga tidak kita jumpai dalil shahih yang menunjukkan keistimewaan meraka yang masuk islam sebelum perpindahan kiblat.

Demikian, Allahu a’lam.

Dijawab oleh Ustadz Ammi Nur Baits (Dewan Pembina Konsultasisyariah.com)

Referensi: https://konsultasisyariah.com/31772-mengenal-as-sabiqun-al-awwalun.html

Polemik PAS: Sasaran 40 Kerusi

Akhbar Sinar Harian memetik kenyataan Setiausaha Agung PAS seperti mana berikut, 

PAS sasar tanding lebih banyak kerusi

23 September 2017

KOTA BHARU - Setiausaha Agung PAS, Datuk Takiyuddin Hassan berkata, parti itu berpeluang bertanding lebih banyak kerusi pada pilihan raya umum ke-14 kerana kini tidak lagi terikat dengan mana-mana pihak atau pakatan kecuali Gagasan Sejahtera.

Beliau juga yakin peluang PAS kini lebih cerah di kawasan bandar berdasar penerimaan masyarakat terhadap parti itu yang semakin baik di lokaliti berkenaan.

"Pada pilihan raya umum akan datang kita mungkin akan bertanding di lebih 100 kerusi parlimen dengan sasaran minimum menang 40 kerusi Parlimen, " katanya kepada pemberita pada Sambutan Jubli Emas 50 tahun PAS Kawasan Kota Bharu di Medan ilmu di sini, malam tadi.

Takiyuddin turut membayangkan hasrat parti itu untuk bertanding di Parlimen Kuantan, Pahang, kerana melihat ada peluang di kawasan berkenaan memandangkan parti itu kini menguasai Dewan Undangan Negeri Beserah dan Tanjung Lumpur yang berada dalam Parlimen berkenaan. - Bernama.

Sementara itu dalam facebook Ustaz Nik Abduh Nik Abdul Aziz (Ahli Jawatankuasa Kerja PAS Pusat) telah menulis seperti mana berikut:

Jumlah Kerusi PRU14

5 Oktober 2017

Saya hampir pasti dan yakin bahawa dalam PRU ke14 nanti, PAS akan bertanding sehingga 100 kerusi Parlimen atau lebih. Begitu juga PAS akan bertanding di sebanyak mungkin kerusi DUN di seluruh negara.

Saya tidaklah terlibat di dalam urusan pilihanraya dan gerak kerjanya di peringkat pusat dan negeri. Portfolio saya ialah perihal dakwah Islamiyah di mana saya telah diberi amanah oleh parti sebagai pengerusi Lujnah Dakwah PAS Pusat (LDPP). Ini setelah saya tamat tugas sebagai Ketua Dewan Pemuda PAS Pusat beberapa bulan yang lepas.

Maka keyakinan saya itu bukanlah berdasarkan atau merujuk kepada maklumat daripada sumber dalaman parti, tetapi ia berdasarkan dua isyarat yang nyata juga.

Pertama, presiden PAS sendiri telah memberi isyarat yang jelas di dalam beberapa kenyataannya bahawa PAS akan bertanding sebanyak mungkin kerusi. Ya, bukan semuanya, tetapi ia akan menjadi jumlah kerusi terbanyak yang ditandingi oleh PAS sepanjang sejarah pilihanraya di negara kita.

Kedua, lawatan dan pertemuan saya dengan ramai peminpin dan jentera PAS kawasan di seluruh negara memberi petunjuk jelas bahawa hampir semua PAS kawasan mengharapkan pimpinan parti mempertimbangkan dan memberi lampu hijau kepada mereka untuk bertanding samada di kedua-dua kerusi parlimen atau DUN.

Itu harapan mereka walaupun semua tahu bahawa keputusan adalah bergantung kepada ketetapan PAS Pusat. Wala' dan taat adalah kekuatan utama parti PAS. Selagi tiada arahan, selagi itulah mereka bebas merancang ke arah impian yang diidamkan.

Dalam suatu kenyataan yang lebih awal, Pengarah Penyelidikan PAS Pusat, Dr Mohd Zuhdi Marzuki pula menyatakan dalam ceramahnya di Cherang, Kota  Bharu, seperti mana berikut:

PAS bertanding semua kerusi di Selangor

MOHD ZAILANI ABD RAHMAN

23 MAC 2017

KOTA BAHRU - PAS mengatur strategi menawan Selangor dengan tidak menolak kemungkinan meletakkan calon di semua kawasan yang memiliki 40 peratus pengundi Melayu.

Pengarah Operasi Pusat Penyelidikan PAS, Dr Zuhdi Marzuki berkata, kajian parti itu mengambil kira senario politik semasa termasuk saingan tiga penjuru melibatkan PAS, BN dan Pakatan Harapan.

Beliau berkata, PAS Selangor juga hampir pasti menambah kerusi Dun dan Parlimen untuk ditandingi, termasuk meletakkan calon di kawasan yang ditandingi DAP dan MCA.

"Tidak dinafikan di Selangor  tidak seperti negeri lingkaran (pengundi) Melayu, walaupun Menteri Besar Selangor (Datuk Seri Mohamed Azmin Ali) menyindir kita, PAS ada strategi dengan menyasarkan untuk bertanding di kerusi yang berpotensi di mana pengundi Islam 40 peratus ke atas.

"Contohnya, Dun Sungai Pelek, Parlimen Sepang, disitu DAP lawan MCA, sebenarnya pengundi Melayu ramai, sekiranya parti itu terus tolak RUU 355,  kita akan letak calon," katanya kepada pemberita selepas ceramah isu-isu semasa di Cherang, di sini, hari ini.

Menelusuri idea Sasaran 40 kerusi

Kepimpinan PAS di dalam kenyataan yang dikeluarkan semenjak 9 April 2017 dan selepas itu, antaranya pada 9 April, 2017, Naib Presiden PAS, Ustaz Idris Ahmad menyatakan PAS akan bertanding 80 kerusi Parlimen di seluruh negara termasuk kerusi dimenangi DAP dan PKR di Wilayah Persekutuan. 

Kemudian pada 27 April, 2017, Ustaz Nik Abduh turut berkata, PAS yakin memenangi 40 kerusi Parlimen dan menawan lima negeri. 

Dalam nada nada yang berbeza pula, Ketua Penerangan PAS Pusat, Ustaz Nasrudin Hassan pada 14 Mei 2017 berkata PAS akan bertanding 100 kerusi Parlimen. 

Asas bertanding

Menurut Ustaz Nasrudin, PAS berpotensi untuk menang walaupun berlakunya pertandingan tiga penjuru.Malah katanya pertandingan tiga penjuru itu tidak semestinya memberi kelebihan kepada BN.

Katanya lagi, “Tak semestinya apabila berlaku tiga penjuru, maka itu akan memberi kemenangan besar kepada Umno dan BN, dia berbeza dengan perkembangan politik pada PRU lepas,” katanya.

“PAS melihat peluang terhidang besar di hadapan untuk kita mencapai kemenangan banyak kerusi parlimen pada pilihanraya nanti,” katanya.

Kenyataan Ustaz Nasrudin itu disokong oleh Pesuruhjaya PAS Wilayah Persekutuan, Haji Mohamad Nor Mohamad. 

"Kita lihat sokongan terhadap PAS semakin meningkat terutamanya di kalangan orang Melayu Islam, di samping kita masih lagi mendapat sokongan pengundi bukan Islam," katanya.

Menurutnya lagi, PAS Wilayah Persekutuan membuat keputusan untuk bertanding sembilan kerusi Parlimen dalam PRU 14 yang akan datang.

“Keputusan ini dibuat berdasarkan kemampuan jentera dan kehendak pengundi yang mahukan dan mengharapkan PAS sebagai parti yang mampu memperjuangkan agenda rakyat dan masyarakat berbilang kaum dan agama,” kata Pesuruhjaya PAS Wilayah Persekutuan Mohamad Noor Mohamad.

Semoga sasaran PAS menjadi realiti apabila disokong oleh gerak kerja parti dan jentera pilihan rayanya yang mantap dan berkesan, terutamanya di peringkat akar umbi.

PAS menuju 'kingmaker'

PAS sebagai sebuah parti yang meletakkan perjuangan Islam sebagai dasar. Ini bermakna sasaran keorganisasiannya adalah bagi menguruskan kepentingan umat Islam yang terdiri daripada kepelbagaian latar belakangnya. Paling utama, PAS seharusnya meletakkan keutamaannya ialah untuk menguruskan kepentingan umat Islam yang majoritinya adalah orang Melayu. Ia bermakna segala kepentingan hak-hak kehidupan dan kuasa politik umat Islam hendaklah dijadikan agenda perjuangan PAS agar selari dengan ajaran Islam dan Perlembagaan Negara.

Sehubungan itu, misi PAS menggapai kemenangan 40 kerusi parlimen dalam PRU ke-14 nanti adalah suatu 'kejaran' yang realistik. Ini berdasarkan jumlah bahagian parlimen dari segi komposisi kaumnya yang majoriti pengundi Melayu dan dimenangi antara PAS dan UMNO dalam PRU lalu ialah sebanyak 107 kerusi (UMNO 86; PAS 21). Maka PAS menyasarkan setakat 40 kerusi. Apa pun di dalam pilihan raya lalu, jumlah kerusi UMNO itu termasuk kawasan Melayu/Bumiputera di Sabah. Sementara bagi PAS pula, jumlah yang dimenanginya boleh dikatakan di semua kerusi yang majoriti Melayu melepasi 60 peratus ke atas, kecuali Parlimen Kota Raja 45.86 peratus Melayu. Maka sasaran PAS ialah kesemua kerusi yang ditandingi UMNO, khususnya di Semenanjung.

Berdasarkan PRU lepas, PAS bertanding 73 kerusi sahaja, di semua kerusi majoriti Melayu kecuali Kota Raja. Sedangkan beberapa kerusi majoriti Melayu sekitar 17 kerusi ditandingi oleh PKR. Antara kerusi majoriti Melayu ditandingi PKR dan pernah ditandingi oleh PAS dalam PRU sebelumnya ialah Ketereh, Machang dan Tanah Merah di Kelantan, Gombak dan Bandar Tun Razak di Selangor, Kuala Kedah di Kedah dan beberapa kerusi lagi di Pahang. Ini bermakna PAS boleh bertanding di kerusi-kerusi tersebut setelah PAS mengambil langkah tidak berkompromi dengan PKR. Maka sasaran PAS boleh bertanding melebihi 80 kerusi dan dengan sasaran menang 40 atau separuh daripada kerusi yang ditandinginya. Jumlah kerusi itu adalah kesemua kerusi yang ditandingi UMNO dan atau mungkin dengan PKR, jika berlaku tiga penjuru. Jika berlaku demikian, maka persaingan sebenar bagi PAS adalah untuk memenangi pertandingan di kerusi-kerusi tradisi antara PAS dengan UMNO. Kesemua kerusi tersebut adalah 14 parlimen di Kelantan, lapan di Terengganu, sekurang-kurangnya lima di Kedah dan lima di Selangor dan selebihnya lapan lagi boleh disasarkan sekurang-kurangnya dua atau satu kerus di Pahang, Perak, Johor, Perlis, Melaka, Negeri Sembilan, Pulau Pinang dan Wilayah Persekutuan.

Apapun, paling utama bagi PAS dengan masa berbaki lagi tak sampai lima bulan menjelang PRU ke-14 sasaran 40 kerusi itu adalah sesuatu yang munasabah. Cuma apa yang perlu ialah melaksanakan gerak kerja di peringkat akar umbi perlu dipertingkatkan, terutama bagi menguasai hati budi pengundi secara berstrategi agar pengundi merasai kelebihan PAS berbanding dengan UMNO atau parti-parti lain.

Semoga misi PAS menjejaki 40 kerusi beroleh kejayaan.

Sasaran 40 Parlimen: PAS sebagai Kingmaker

Satu idea awal

Misi PAS dalam Pilihan Raya Umum ke-14 ialah mencapai kemenangan 40 Parlimen (dari kerusi majoriti Melayu) bagi membolehkan PAS menjadi 'penentu kuasa' (kingmaker) kepada pembentukan Kerajaan Pusat yang akan datang.

Penentu kuasa (kingmaker) dalam definisi mudah adalah seseorang yang diberi kuasa bagi menggunakan pengaruh politiknya (a person who brings leaders to power through the exercise of political influence) dengan tujuan membentuk suatu kesepakatan kuasa.

Dalam konteks PRU akan datang, tonggak kuasa pelbagai parti dalam negara ini akan berpihak kepada parti yang memenangi majoriti kerusi, maka parti itu sebagai tulang belakang Kerajaan Pusat. Namun sekiranya tiada satu parti yang memenangi secara majoriti, maka ia memerlukan sejumlah dari parti yang lain sebagai kawan membentuk kerajaan.

Berdasarkan realiti yang ada, PAS tidak mungkin menjadi tulang belakang, sebaliknya PAS ada harapan untuk menjadi  kawan kepada satu parti lain yang bakal mengemudi Kerajaan Pusat. Oleh itu, sekiranya PAS boleh memenangi 40 Parlimen, maka sejumlah itu (40 kerusi) sudah cukup dijadikan modal untuk berkawan dengan parti yang bakal mengemudi kerajaan tersebut. Oleh itu, senario sebagai penentu (menggenapkan kuasa) pembentukan Kerajaan Pusat boleh dianggap sebagai peluang bagi PAS. Hal ini menjadi 'kejaran' bagi PAS dengan misi kemenangan 40 Perlimen.

Semoga apa yang diucapkan oleh Presiden PAS bakal menjadi realiti.

PAS~DAP: Hubungan terbuka dan tegang

Oleh:

Dr Wan Nik Wan Yussof,

Pengarah Pusat Kajian Strategik Negeri Kelantan.

Democratic Action Party (DAP) atau sebutan Bahasa Melayu ialah Parti Tindakan Demokratik, iaitu sebuah parti pelbagai kaum, sekular dan sosialisme demokratik. Ia ditubuhkan pada 18 Mac 1966. Konsep perjuangannya ialah Malaysia untuk semua rakyat Malaysia (Malaysian Malaysia) dengan berlandaskan prinsip-prinsip hak asasi manusia, kesamarataan, keadilan sosial dan ekonomi serta berasaskan demokrasi berparlimen. Bentuk sosialisme yang menjadi pilihan DAP ini adalah sosialisme sederhana yang bersifat anti-komunis dan anti-kapitalis serta kuat mempertahankan kekuasaan negara sekular. Justeru peranan DAP dalam politik Malaysia adalah signifikan dan berpengaruh yang termasuk sebagai tiga parti oposisi sebaris dengan PKR dan PAS yang pernah bersama di dalam Barisan Alternatif (1999-2001), Gabungan Bersih (2006-2008) dan bersama-sama membentuk Pakatan Rakyat selepas pilihan raya umum 2008 dan 2013.

Kini Pakatan Rakyat yang dibentuk hasil permuafakatan tiga parti (PKR, DAP dan PAS) sudah tinggal semangatnya sahaja. Ia kerana DAP telah memutuskan hubungan dengan PAS dan begitu juga PAS. Realitinya kedua-duanya telah tidak lagi sealiran ekoran masing-masing sudah memutuskan hubungan. Namun semangat Pakatan Rakyat masih berlaku dalam bentuk hubungan terpusat dengan PKR sahaja, iaitu antara PAS dengan PKR dan DAP dengan PKR. Hubungan terpusat kepada PKR tetap penting bagi PAS di Selangor dan bagi DAP di Pulau Pinang demi mengekalkan kuasa dalam kerajaan negeri.

Sehubungan itu, penulisan ini tidak berhajat untuk mengulas tentang hubungan antara parti selepas keputusan PAS memutuskan hubungan dengan DAP. Jauah sama sekali untuk mengulas hubungan PAS dengan PKR yang terasa hawanya cukup panas kebelakangan ini. Sebaliknya, tumpuan penulisan ini hanyalah untuk mendedahkan fakta kronologi dan nostalgia hubungan kerjasama perjuangan politik sudut oposisi antara PAS dengan DAP yang bersifat terbuka dan tegang.

Sentimen terbuka dan tegang

Sejarah hubungan lampau dan terkini PAS-DAP boleh disifatkan sebagai berlaku berdasarkan keadaan politik dan isu. Di dalam sesetengah keadaan ia berlaku sentimen hubungan terbuka dan dalam keadaan yang lainnya pula berlaku secara tegang. Hubungan terbuka boleh berlaku secara terang demi memenuhi nilai-nilai politik bersifat simbiosis. Contoh hubungan terbuka ialah semasa kerjasama Barisan Alternatif (1999) di atas kebersamaan (PAS-DAP-KeADILan) untuk menuntut keadilan dan menentang kezaliman yang dibayangi oleh peristiwa pemecatan dan pemenjaraan Datuk Seri Anwar Ibrahim. Begitu pula, atas nama Gabungan Bersih (menghadapi pilihan raya 2008) bagi menuntut pilihan raya yang telus, adil dan bersih. Diikuti dengan berlaku permuafakatan atas nilai-nilai hak dan kebebasan demokrasi lalu ditubuhkan Pakatan Rakyat (2008) sehingga pilihan raya 2013.

Sementara hubungan tegang pula merujuk kepada sentimen hubungan PAS-DAP dalam konteks percaturan pengaruh bagi membuktikan ketulusan prinsip perjuangan masing-masing demi mengukuhkan keyakinan ahli dan penyokong. Misalnya, pernah PAS mahupun DAP bersepakat untuk menentang Barisan Nasional di dalam pilihan raya atas dasar untuk memecah undi agar sentimen pengundi (atas prinsip agama dan kaum) bagi mengalahkan Barisan Nasional. Demikian pula, di atas prinsip pengukuhan sokongan terhadap dasar perjuangan parti, PAS akan membuktikan ketegasan di atas isu-isu berkaitan Islam sebagai dasar perjuangan (contohnya matlamat negara Islam). Begitu pula bagi DAP akan tetap bertegas untuk membuli matlamat negara Islam atas semata-mata membuktikan ketegasan matlamat perjuangan negara sekular demi menarik sokongan kelompok tegar yang anti-negara Islam.

Di atas nilai sentimen politik dan prinsip perjuangan sedemikian, maka tidaklah pelik untuk memahami tujuan tersirat masing-masing parti sanggup melakukan hubungan tegang. Dalam konteks ini, pendirian PAS begitu kental mempertahankan prinsip perjuangan Islam dengan menstatuskan pendekatan siasah syariyyah beralaskan pelaksanaan Kanun Jenayah Syariah-Hudud, meskipun ia ditentang keras oleh DAP. Lantas di atas isu ini maka berlakulah hubungan tegang antara PAS dengan DAP. 

Sebaliknya pula, pihak DAP menyambut sifat hubungan tegang itu dengan menyerang dan membuli prinsip PAS secara berterusan bagi meraih keyakinan ahli dan penyokong yang inginkan DAP kekal di atas prinsip negara sekular. Maka sentimen pengundi akan berpihak kepada masing-masing parti yang mereka persetujui. Lazimnya, PAS akan diyakini kalangan mereka yang bersetuju atas prinsip Islam (di zon majoriti Melayu) dan DAP dapat kekal popular (di zon bandar majoriti Cina) dalam kalangan pengundi pro-sekular demokrat.

Kronologi putus hubungan

Sebagimana dinyatakan pada awalnya, hubungan (baca, kerjasama) PAS dengan DAP mempunyai nilai politik yang bersifat timbal-balas. Pada 22 September 2001, DAP terpaksa keluar Barisan Alternatif kerana tidak bersetuju dengan perjuangan PAS untuk menegakkan negara Islam. Sebelum itu DAP telah mengemukakan lima formula bagi mengelak perpecahan Barisan Alternatif, namun PAS terpaksa menolak formula itu kerana didapati bercanggah dengan perjuangan Islam. Tinggallah PAS kekal bekerjasama dengan KeADILan sehingga pilihan raya 2004 yang menyaksikan kemerosotan kerusi PAS dan KeADILan kerana Umno melakukan pembaikkan menggantikan Dr. Mahathir sebagai Perdana Menteri pada 31 Oktober 2003. Penggantinya Abdullah Ahmad Badawi (31 Oktober 2003 – 3 April 2009) yang dkenali sebagai Pak Lah seorang ‘bersih’ yang sebelumnya sebagai Timbalan Perdana Menteri.

Sejarah kerjasama kali kedua termaktub semula menjelang pilihan raya 8 Mac 2008, apabila PAS, PKR (dulunya KeADILan) dan DAP boleh bersama dan hasilnya mencapai kemenangan yang hampir menumbangkan Barisan Nasional. Ia membawa penubuhan Pakatan Rakyat selepas itu yang memperjuangkan prinsip bersama di atas persetujuan bersama. Ia dirumuskan sebagai prinsip bersetuju dan untuk tidak bersetuju (agree to disagree), iaitu bersetuju memperjuangkan isu-isu yang dikongsi sama, tetapi tidak bersama dalam isu-isu dasar masing-masing parti. Medan mesyuarat Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat adalah forum yang mengesahkan asas bersetuju untuk tidak bersetuju itu.

Walaupun begitu, perjalanan politik Pakatan Rakyat agak berliku-liku yang memaksa masing-masing parti cuba menggerakkan agenda parti sendiri tanpa keabsahan atau tanpa pesetujuan Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat.

Hal yang menjadi rujukan antaranya melibatkan DAP melalui Kerajaan Negeri Pulau Pinang, iaitu pada 9 Mei 2012 Dewan Negeri Pulau Pinang meluluskan Rang Undang-Undang (Enakmen) Pilihan Raya Kerajaan Tempatan (Pulau Pinang dan Seberang Prai) tanpa persetujuan Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat. Apapun enakmen tersebut terbatal apabila pada 14 Ogos 2014 Mahkamah Persekutuan memutuskannya sebagai bercanggah dengan Perlembagaan Persekutuan.

Demikian juga, satu lagi hal yang dirujuk ialah pada 27 Januari 2014, Adun PKR bagi DUN Kajang bertindak meletak jawatan bagi menjayakan matlamat “Langkah Kajang” (Kajang Move) iaitu untuk menggantikan Menteri Besar Selangor. Suatu ‘move’ yang menggugurkan Abdul Khalid Ibrahim untuk digantikan dengan Anwar kemudian Wan Azizah, tetapi yang jadinya ialah Azmin Ali. Suatu ‘move’ yang juga tanpa keputusan Majlis Pakatan Rakyat. Maka, di celah-celah polemik isu “Kajang Move” dan menukar Menteri Besar itu, berlaku pada awalnya PAS tidak bersetuju. Kemudian PAS mengambil jalan yang bersetuju sebagai menghormati syarat-syarat pihak berkuasa Istana yang mahukan menyenaraikan lebih daripada dua nama calon menteri besar. Lalu mencetuskan tanggapan negatif di sisi PKR dan DAP yang mengendurkan permuafakatan sehingga memaksa pelan tanpa persetujuan itu diterima dengan penuh kegusaran. Malangnya segala-gala kegusaran dihadapkan kepada Presiden PAS tanpa belas kasih, termasuklah sikap DAP turut mencetuskan persepsi buruk kepada PAS. Hal ini turut merencatkan usaha PAS untuk melaksanakan Kanun Jenayah Syariah di Kelantan.

Sehubungan itu, berlakunya hubungan tegang PAS-DAP apabila beberapa kali penjelasan PAS untuk mendapat persetujuan bersama berhubung pelaksanaan Kanun Jenayah Syariah sentiasa ditentang oleh DAP. Menyebabkan muncul persepsi awam termasuk dalam kepimpinan PAS sendiri yang menganggap matlamat pelaksanaan itu sebagai faktor pemecah-belah Pakatan Rakyat. Malah tidak kurang pula muncul tohmahan kononnya Presiden PAS dan kepimpinan Kerajaan Negeri Kelantan tertipu dengan mainan politik (baca, tipu muslihat) Umno dari dalam.

Namun kesungguhan untuk melaksanakan undang-undang Islam itu tetap diteruskan, meskipun berberapa kali siri penjelasan dibuat kepada kepimpinan Pakatan Rakyat termasuk di Ibu Pejabat DAP dan di Pejabat Agung PAS. Kali terakhir taklimat ialah pada 12 Mac 2015 di Bangunan Parlimen. Natijahnya DAP paling lantang menentang, malah melihat hasrat dan usaha PAS sebagai permainan ke arah Unity Government (UG). Lantas Presiden PAS dilabelkan sebagai penerus agenda UG dan pembawa suara Umno.

Meskipun begitu, demi melunaskan komitmen perjuangan dan mandat rakyat Kelantan atas prinsip menghormati demokrasi dan ruang perundangan yang ada, maka Presiden pada 18 Mac 2015 telah mengemukakan notis kepada Speaker Dewan Rakyat bagi membawa usul rang undang-undang persendirian (private member bill) bertujuan meminda Akta Mahkamah Syariah (Bidang Kuasa Jenayah) 1965 (Akta 355) berkaitan bidang kuasa hukuman mahkamah syariah ke arah memenuhi kehendak syariah. Ia disusuli dengan persidangan Dewan Negeri Kelantan yang meluluskan pindaan Kanun Jenayah Syariah 1993 (Pindaan 2015) pada 19 Mac 2015.

Apa yang dilakukan oleh PAS itu menyebabkan DAP bertindak lebih tegang dan mengambil sikap memutuskan hubungan secara taktikal sebelum ditafsirkan sebagai memutuskan hubungan secara rasmi. Ia bermula pada 23 Mac 2015, DAP memutuskan hubungan dengan Presiden PAS, malah melabelkan Presiden PAS seorang yang tidak jujur dan tidak bermaruah. Bukan sekadar itu, di dalam kenyataan media yang sama (23 Mac), Setiausaha Agung DAP turut menyindir supaya menumbangkan Presiden PAS di dalam pemilihan PAS.

Tindakan DAP itu sedemikian turut dilakukan melalui pemimpin kanannya pada 23 Mac 2015 apabila ayah kepada Setiausaha Agung DAP pula menulis provokasi di dalam blognya, membayangkan PAS bakal kalah kerana ingin melaksana hudud di Kelantan dan turut menuduh Presiden PAS melakukan kerosakan kerana berusaha membawa usul persendirian mengenai undang-undang jenayah syariah (meminda Akta 355) ke parlimen.

Provokasi atas sentimen tegang tersebut telah diteruskan apabila pada 27 Mac 2015, DAP Sarawak telah mengisytiharkan keluar dari Pakatan Rakyat. Kemudian disusuli pula ucapan yang penuh provokasi oleh Lim Kit Siang, ayah kepada Setiausaha Agung DAP pada 30 Mac 2015 di hadapan pimpinan DAP Wilayah Persekutuan. Malahan ucapan itu turut meramalkan PAS bakal kalah di Johor, Perak, Melaka dan juga di Pahang dan Kedah serta tidak mustahil akan kalah juga di Kelantan atas alasan kerana PAS meneruskan usaha pelaksanaan hudud. Sementara di Sabah pula, pada hari yang sama (30 Mac 2015), pihak DAP turut mengumumkan putus hubungan dengan PAS Sabah. Nampak jelas ia suatu tindakan terancang pihak DAP.

Kenyataan Lim Guan Eng.

Kesemuanya boleh dianggap sebagai gerakan provokasi untuk melabelkan PAS yang merencanakan perpecahan di dalam Pakatan Rakyat atas sentimen DAP yang tegar menggunakan pendekatan hubungan tegang untuk meraih sentimen penyokong. Menurut Setiausaha Agung PAS ketika itu (berhubung tindakan memutus hubungan), “ia suatu strategi DAP untuk popular menjelang pilihan raya Negeri Sarawak yang akan berlaku tidak lama lagi.”

Usul putus hubungan

Walaupun demikian, DAP tidak berhenti di situ, beberapa riak politik yang diatur membayangkan sememangnya DAP inginkan PAS keluar daripada Pakatan Rakyat. Ini terserlah tatkala pada 25 Mei 2015, DAP mengeluarkan kenyataan lagi dengan menuduh Presiden PAS mahu wujudkan UG bersama UMNO. Meskipun kenyataan formula UG (bekerjasama dengan Umno atau Kerajaan Barisan Nasional) itu turut disebut kemudiannya oleh beberapa pemimpin PKR dan DAP sendiri.

Justeru kenyataan menjelang Muktamar PAS itu telah diterjemahkan oleh sebahagian perwakilan sebagai ‘campur tangan DAP’ untuk menyokong beberapa pimpinan yang bertanding jawatan tertinggi PAS Pusat (pada Muktamar ke-61). Kesan daripada gaya DAP itu menyebabkan kesemua tokoh PAS yang berkenaan tidak terpilih dalam Muktamar PAS di Kuala Selangor pada 4-6 Jun 2015. Sehinggalah, provokasi dan asakan tegang DAP itu menyebabkan Muktamar PAS ke-61 telah menerima tanpa bahas usul ‘mencadangkan kepada Majlis Syura dan PAS Pusat supaya memutuskan hubungan dengan DAP. Akhirnya usul itu dipersetujui Majlis Syura pada 11 Julai 2015, mengesahkan usul putus hubungan dengan DAP dan diangkat kepada Jawatankuasa PAS Pusat untuk dilaksanakan.

Kesan putus hubungan

Berpandukan kronologi hubungan PAS-DAP tersebut, hakikatnya PAS menerima kesan yang parah. Sebelum Muktamar PAS Ke-61 telah muncul gerakan NGO Persatuan Ummah Sejahtera Malaysia (PASMA) dan pasca muktamar itu telah muncul pula kumpulan serpihan “Gerakan Harapan Baru (GHB)” yang dianggotai oleh kepimpinan yang tewas dalam pemilihan. Sehinggalah kini gerakan tersebut bertukar menjadi Parti Amanah Negara (PAN@Amanah).

Apapun PAS sewajarnya mengatur langkah berstrategi menghadapi gerakan pemimpin yang tidak terpilih dalam Muktamar PAS ke-61 itu. Ia merupakan cabaran besar bagi PAS dalam persiapan menghadapi PRU ke-14. Semoga bahtera PAS mampu belayar mendepani cabaran keseterusnya.

Persekitaran Semasa PAS - Peluang membina kekuatan

Pendekatan analisis SWOT boleh dilakukan bagi menilai persekitaran semasa PAS. Kesan daripada bekas pimpinan PAS menubuhkan Parti Amanah Negara (PAN atau akronimnya Amanah) maka PAS dilihat terserpih. Maka pihak yang terserpih sekarang sudah mengambil sikap bertentangan dengan PAS, iaitu sifat kumpulan yang pembalas bagi membuktikan tindakan mereka adalah betul.

Hal sedemikian berlaku dalam pilihan raya Negeri Sarawak (Mei 2016) dan dua pilihan raya kecil (Jun 2016); Kuala Kangsar dan Sungai Besar, menyaksikan Parti PAN telah meletakkan calon menentang PAS. Sifat menentang PAS itu samalah dengan BN atau UMNO.

Dalam konteks ini, aspek analisis SWOT boleh dijadikan alat bagi menterjemahkan realiti persekitaran yang bersandarkan nilai kekuatan (S), kelemahan (W), peluang (O) dan ancaman (T) yang sedang melingkari perkembangan PAS.

Relitinya PAS sudah bertentangan dengan PAN dan PAN pula komited bertindakan menentang apa juga tindakan PAS. Ia sama dengan BN atau UMNO. Maka secara matematiknya, nilai ancaman di sisi PAS sudah bertambah satu pihak lagi berbanding dahulunya hanyalah BN atau UMNO. Sekaligus ia telah menghakis sebahagian nilai kekuatan PAS atau kekuatan PAS dinilai sudah merosot.

Bagi mengembalikan nilai kekuatan PAS, panduan analisis SWOT boleh dipakai. Oleh sebab itu, PAS hendaklah meninjau dari aspek peluang yang ada. Apakah ruang persekitaran yang ada pada masa kini merupakan peluang bagi PAS memperbaiki kelemahan dan menambahkan kekuatan, sekaligus berupaya berhadapan dengan ancaman yang sudah bertambah?

Memanfaat peluang

Bagi menyelesaikan persoalan ini, PAS sudah membina hubungan dengan jaringan sosial dan politik membabitkan pihak ketiga. Di antaranya jaringan sosioekonomi Kongres Rakyat dan jaringan sosiopolitik Gagasan Sejahtera (sebelum ini disebut Blok Ketiga) dan mungkin pelbagai jaringan pertubuhan bukan kerajaan. Malah ruang keberadaan (engagement) pihak PAS dengan Kerajaan Persekutuan atau Negeri pun dilihat sebagai peluang alihan blok (block move) sekumpulan 'mainstream' untuk mendukung citra perjuangan PAS. Antaranya penyelesaian usul Rang Undang-undang meminda Akta 355 (Akta Mahkamah Syariah) merupakan peluang yang mengundang nilai tambah apabila ada kalangan orang Melayu yang bersetuju walaupun sebelum ini mereka menentang PAS.

Sehubungan itu, hasil analisis SWOT tersebut, setidak-tidaknya jaringan PAS di semua peringkat dapat membutirkan pelan tindakan sosiopolitiknya dalam mengatur gerakan bagi memanfaatkan peluang dalam persekitaran semasa sekarang ini.

Apa yang penting ialah kesungguhan PAS memanfaatkan ruang dan peluang yang sedia ada itu ke arah mengangkat kekuatan. Maka PAS akan dilihat berjaya memperbaiki kerosakan (kelemahan) akibat serpihan dan mengimbangi ancaman pihak PAN dan BN atau UMNO. Natijahnya PAS berpeluang membina kekuatan. Semoga kepimpinan PAS terus subur akal mengolah perkembangan persekitaran semasa ini demi menjamin kejayaan amalan politik matang dan sejahtera bersandarkan syariah Islam.

PAS~DAP: Hubungan terbuka dan tegang

Democratic Action Party (DAP) atau sebutan Bahasa Melayu ialah Parti Tindakan Demokratik, iaitu sebuah parti pelbagai kaum, sekular dan sosialisme demokratik. Ia ditubuhkan pada 18 Mac 1966.

Konsep perjuangan DAP ialah Malaysia untuk semua rakyat Malaysia (Malaysian Malaysia) dengan berlandaskan prinsip-prinsip hak asasi manusia, kesamarataan, keadilan sosial dan ekonomi, dan berasaskan institusi demokrasi parlimen. Bentuk sosialisme yang menjadi pilihan DAP ini adalah sosialisme sederhana yang bersifat anti-komunis dan anti-kapitalis serta kuat mempertahankan kekuasaan negara sekular. Justeru peranan DAP dalam poilitik Malaysia adalah signifikan dan berpengaruh yang termasuk sebagai tiga parti oposisi sebaris dengan PKR dan PAS yang pernah bersama di dalam Barisan Alternatif (1999-2001), Gabungan Bersih (2006-2008) dan bersama-sama membentuk Pakatan Rakyat selepas pilihan raya umum 2008 dan 2013.

Kini Pakatan Rakyat yang dibentuk hasil permuafakatan tiga parti (PKR, DAP dan PAS) sudah tinggal semangatnya sahaja. Ia kerana DAP telah memutus hubungan dengan PAS dan begitu juga PAS. Realitinya kedua-duanya telah tidak lagi sealiran ekoran masing-masing sudah memutus hubungan. Namun semangat Pakatan Rakyat masih berlaku dalam bentuk hubungan terpusat dengan PKR sahaja, iaitu antara PAS dengan PKR dan DAP denganPKR. Hubungan terpusat kepada PKR tetap penting demi mengekalkan kuasa dalam kerajaan negeri (terutama di Selangor dan Pulau Pinang).

Sehubungan itu, penulisan ini tidak berhajat untuk mengulas tentang hubungan antara parti selepas keputusan PAS memutuskan hubungan dengan DAP. Sebaliknya, tumpuan penulisan ialah untuk mendedahkan fakta kronologi hubungan kerjasama perjuangan politik sudut oposisi antara PAS dengan DAP yang bersifat terbuka dan tegang.

Sentimen terbuka dan tegang

Sejarah hubungan lampau dan terkini PAS-DAP boleh disifatkan sebagai berlaku berdasarkan keadaan politik dan isu. Di dalam sesetengah keadaan ia berlaku sentimen hubungan terbuka dan dalam keadaan yang lainnya pula berlaku secara tegang. Hubungan terbuka boleh berlaku secara terang demi memenuhi nilai-nilai politik bersifat simbiosis. Contoh hubungan terbuka ialah semasa kerjasama Barisan Alternatif (1999) di atas kebersamaan (PAS-DAP-KeADILan) untuk menuntut keadilan dan menentang kezaliman yang dibayangi oleh peristiwa pemecatan dan pemenjaraan Datuk Seri Anwar Ibrahim. Begitu pula, atas nama Gabungan Bersih (menghadapi pilihan raya 2008) bagi menuntut pilihan raya yang telus, adil dan bersih. Diikuti dengan berlaku permuafakatan atas nilai-nilai hak dan kebebasan demokrasi lalu ditubuhkan Pakatan Rakyat (2008) sehingga pilihan raya 2013.

Sementara hubungan tegang pula merujuk kepada sentimen hubungan PAS-DAP dalam konteks percaturan pengaruh bagi membuktikan ketulusan prinsip perjuangan masing-masing demi mengukuhkan keyakinan ahli dan penyokong. Misalnya, pernah PAS mahupun DAP bersepakat untuk menentang Barisan Nasional di dalam pilihan raya atas dasar untuk memecah undi agar sentimen pengundi (atas prinsip agama dan kaum) bagi mengalahkan Barisan Nasional. Demikian pula, di atas prinsip pengukuhan sokongan terhadap dasar perjuangan parti, PAS akan membuktikan ketegasan di atas isu-isu berkaitan Islam sebagai dasar perjuangan (contohnya matlamat negara Islam). Begitu pula bagi DAP akan tetap bertegas untuk membuli matlamat negara Islam atas semata-mata membuktikan ketegasan matlamat perjuangan negara sekular demi menarik sokongan kelompok tegar yang anti-negara Islam.

Di atas nilai-nilai sentimen politik dan prinsip perjuangan sedemikian, maka tidaklah pelik untuk memahami tujuan tersirat masing-masing parti sanggup melakukan hubungan tegang. Dalam konteks ini, pendirian PAS begitu kental mempertahankan prinsip perjuangan Islam dengan menstatuskan pendekatan siasah syariyyah beralaskan pelaksanaan Kanun Jenayah Syariah-Hudud, meskipun ia ditentang keras oleh DAP. Lantas berlakulah hubungan tegang antara PAS dengan DAP di atas isu ini. Sebaliknya pula, pihak DAP menyambut sifat hubungan tegang itu dengan menyerang dan membuli secara berterusan bagi meraih keyakinan ahli dan penyokong yang inginkan DAP kekal di atas prinsip negara sekular. Maka sentimen pengundi akan berpihak kepada masing-masing parti yang mereka persetujui. Lazimnya, PAS akan diyakini kalangan mereka yang bersetuju atas prinsip Islam (di zon majoriti Melayu) dan DAP dapat kekal popular (di zon bandar majoriti Cina) dalam kalangan pengundi pro-sekular demokrat.

Kronologi putus hubungan

Sebagaimana dinyatakan pada awalnya, hubungan (baca, kerjasama) PAS dengan DAP mempunyai nilai politik yang bersifat timbal-balas. Pada 22 September 2001, DAP terpaksa keluar Barisan Alternatif kerana tidak bersetuju dengan perjuangan PAS untuk menegakkan negara Islam. Sebelum itu DAP telah mengemukakan lima formula bagi mengelak perpecahan Barisan Alternatif, namun PAS terpaksa menolak formula itu kerana didapati bercanggah dengan perjuangan Islam. Tinggallah PAS kekal bekerjasama dengan KeADILan sehingga pilihan raya 2004 yang menyaksikan kemerosotan kerusi PAS dan KeADILan kerana Umno melakukan pembaikkan menggantikan Dr. Mahathir sebagai Perdana Menteri pada 31 Oktober 2003. Penggantinya Abdullah Ahmad Badawi (31 Oktober 2003 – 3 April 2009) yang dkenali sebagai Pak Lah seorang ‘bersih’ sepanjang khidmatnya sebagai Perdana Menteri.

Sejarah kerjasama kali kedua termaktub semula menjelang pilihan raya 8 Mac 2008, apabila PAS, PKR (dulunya KeADILan) dan DAP boleh bersama dan hasilnya mencapai kemenangan yang hampir menumbangkan Barisan Nasional. Ia membawa penubuhan Pakatan Rakyat selepas itu yang memperjuangkan prinsip bersama di atas persetujuan bersama. Ia dirumuskan sebagai prinsip bersetuju dan untuk tidak bersetuju (agree but disagree), iaitu bersetuju memperjuangkan isu-isu yang dikongsi sama, tetapi tidak bersama dalam isu-isu dasar masing-masing parti. Medan mesyuarat Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat adalah forum yang mengesahkan asas bersetuju atau tidak bersetuju itu.

Walaupun begitu, perjalanan politik Pakatan Rakyat agak berliku-liku yang memaksa masing-masing parti cuba menggerakkan agenda parti sendiri tanpa keabsahan atau meskipun melanggari keputusan Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat. Hal yang menjadi rujukan antaranya melibatkan DAP melalui Kerajaan Negeri Pulau Pinang, iaitu pada 9 Mei 2012 Dewan Negeri Pulau Pinang meluluskan Rang Undang-Undang (Enakmen) Pilihan Raya Kerajaan Tempatan (Pulau Pinang dan Seberang Prai) tanpa persetujuan Majlis Pimpinan Pakatan Rakyat. Apapun enakmen tersebut terbatal apabila pada 14 Ogos 2014 Mahkamah Persekutuan memutuskannya sebagai bercanggah dengan Perlembagaan Persekutuan.

Demikian juga, satu lagi hal yang dirujuk ialah pada 27 Januari 2014, Adun PKR bagi DUN Kajang bertindak meletak jawatan bagi menjayakan matlamat “Kajang Move” iaitu untuk menggantikan Menteri Besar Selangor. Satu ‘move’ yang menggugurkan Abdul Khalid Ibrahim untuk digantikan dengan Anwar kemudian Wan Azizah, tetapi yang jadinya ialah Azmin Ali. Suatu ‘move’ yang juga tanpa keputusan Majlis Pakatan Rakyat. Maka, di celah-celah polemik isu “Kajang Move” dan menukar Menteri Besar itu, pada awalnya PAS tidak bersetuju. Kemudian PAS mengambil jalan yang bersetuju sebagai menghormati syarat-syarat pihak berkuasa Istana yang mahukan menyenaraikan lebih daripada dua nama calon menteri besar. Lalu mencetuskan tanggapan negatif di sisi PKR dan DAP yang mengendurkan permuafakatan sehingga memaksa pelan tanpa persetujuan itu diterima dengan penuh kegusaran. Malangnya segala-gala kegusaran dihadapkan kepada Presiden PAS tanpa belas kasih, termasuklah sikap DAP turut mencetuskan persepsi buruk kepada PAS. Hal ini turut merencatkan usaha PAS untuk melaksanakan Kanun Jenayah Syariah di Kelantan.

Berlakunya hubungan tegang PAS-DAP apabila beberapa kali penjelasan PAS untuk mendapat persetujuan bersama berhubung pelaksanaan Kanun Jenayah Syariah sentiasa ditentang oleh DAP. Menyebabkan muncul persepsi awam termasuk dalam kepimpinan PAS sendiri yang menganggap matlamat pelaksanaan itu sebagai faktor pemecah-belah Pakatan Rakyat. Malah tidak kurang pula muncul tohmahan kononnya Presiden PAS dan kepimpinan Kerajaan Negeri Kelantan tertipu dengan mainan politik (baca, tipu muslihat) Umno dari dalam.

Namun kesungguhan untuk melaksanakan undang-undang Islam itu tetap diteruskan, meskipun berberapa kali siri penjelasan dibuat kepada kepimpinan Pakatan Rakyat termasuk di Ibu Pejabat DAP dan di Pejabat Agung PAS. Kali terakhir taklimat ialah pada 12 Mac 2015 di Bangunan Parlimen. Natijahnya DAP paling lantang menentang, malah melihat hasrat dan usaha PAS sebagai permainan ke arah Unity Government (UG). Lantas Presiden PAS dilabelkan sebagai penerus agenda UG dan pembawa suara Umno.

Meskipun begitu, demi melunaskan komitmen perjuangan dan mandat rakyat Kelantan atas prinsip menghormati demokrasi dan ruang perundangan yang ada, maka Presiden pada 18 Mac 2015 telah mengemukakan notis kepada Speaker Dewan Rakyat bagi membawa usul rang undang-undang persendirian (private member bill) bertujuan meminda Akta 355 berkaitan bidang kuasa hukuman mahkamah syariah ke arah memenuhi kehendak syariah. Ia disusuli dengan persidangan Dewan Negeri Kelantan yang meluluskan pindaan Kanun Jenayah Syariah 1993 (Pindaan 2015) pada 19 Mac 2015.

Apa yang dilakukan oleh PAS itu menyebabkan DAP bertindak lebih tegang dan mengambil sikap memutuskan hubungan secara taktikal sebelum ditafsirkan sebagai memutuskan hubungan secara rasmi. Ia bermula pada 23 Mac 2015, DAP memutuskan hubungan dengan Presiden PAS, malah melabelkan Presiden PAS seorang yang tidak jujur dan tidak bermaruah. Bukan sekadar itu, di dalam kenyataan media yang sama (23 Mac), Setiausaha Agung DAP turut menyindir supaya menumbangkan Presiden PAS di dalam pemilihan PAS.

Tindakan DAP itu sedemikian turut dilakukan melalui pemimpin kanannya pada 23 Mac 2015 apabila ayah kepada Setiausaha Agung DAP pula menulis provokasi di dalam blognya, membayangkan PAS bakal kalah kerana ingin melaksana hudud di Kelantan dan turut menuduh Presiden PAS melakukan kerosakan kerana berusaha membawa usul persendirian mengenai undang-undang jenayah syariah (meminda Akta 355) ke parlimen.

Provokasi atas sentimen tegang tersebut telah diteruskan apabila pada 27 Mac 2015, DAP Sarawak telah mengisytiharkan keluar dari Pakatan Rakyat. Kemudian disusuli pula ucapan yang penuh provokasi oleh ayah kepada Setiausaha Agung DAP pada 30 Mac 2015 di hadapan pimpinan DAP Wilayah Persekutuan, malah di dalam ucapan itu, beliau turut meramalkan PAS bakal kalah di Johor, Perak, Melaka dan juga d Pahang dan Kedah serta tidak mustahil akan kalah juga di Kelantan. Kesemuanya (kekalahan akan dihadapi oleh PAS) adalah kerana PAS meneruskan usaha pelaksanaan hudud. Sementara di Sabah pula, pada hari yang sama (30 Mac 2015), pihak DAP turut mengumumkan putus hubungan dengan PAS Sabah. Nampak jelas ia suatu tindakan terancang pihak DAP.

Kesemuanya boleh dianggap sebagai gerakan provokasi untuk melabelkan PAS yang merencanakan perpecahan di dalam Pakatan Rakyat atas sentimen DAP yang tegar menggunakan pendekatan hubungan tegang untuk meraih sentimen penyokong. Menurut Setiausaha Agung PAS ketika itu (berhubung tindakan memutus hubungan), ia suatu strategi DAP untuk popular menjelang pilihan raya Negeri Sarawak yang akan berlaku tidak lama lagi.

Usul putus hubungan

Walaupun demikian, DAP tidak berhenti di situ, beberapa riak politik yang diatur membayangkan sememangnya DAP inginkan PAS keluar daripada Pakatan Rakyat. Ini terserlah tatkala pada 25 Mei 2015, DAP mengeluarkan kenyataan lagi dengan menuduh Presiden PAS mahu wujudkan UG bersama UMNO. Meskipun kenyataan formula UG (bekerjasama dengan Umno atau Kerajaan Barisan Nasional) itu turut disebut kemudiannya oleh beberapa pemimpin PKR dan DAP sendiri.

Justeru kenyataan menjelang Muktamar PAS itu telah diterjemahkan oleh sebahagian perwakilan sebagai ‘campur tangan DAP’ untuk menyokong beberapa pimpinan yang bertanding (pada Muktamar ke-61) untuk jawatan tertinggi PAS Pusat. Kesan daripada gaya DAP itu menyebabkan kesemua tokoh PAS yang berkenaan tidak terpilih dalam Muktamar PAS di Kuala Selangor pada 4-6 Jun 2015 lalu.

Paling kritikal daripada kesan provokasi dan asakan tegang DAP itu, Muktamar PAS Pusat telah menerima tanpa bahas usul ‘mencadangkan kepada Majlis Syura dan PAS Pusat supaya memutuskan hubungan dengan DAP. Akhirnya usul itu dipersetujui Majlis Syura pada 11 Julai 2015, mengesahkan usul putus hubungan dengan DAP dan diangkat kepada Jawatankuasa PAS Pusat untuk dilaksanakan.

Sehubungan dengan kronologi hubungan PAS-DAP sebagaimana tertera, sudah tentu PAS menerima kesan yang parah kerana munculnya Gerakan Harapan Baru (GHB). Apapun PAS terpaksa berdepan dengan langkah berstrategi menghadapi GHB yang rata-rata digerakkan oleh sebahagian pemimpin yang tidak terpilih dalam Muktamar ke-61 yang lalu. Ini merupakan cabaran baru dicampurkan dengan cabaran yang dicetuskan DAP menyaksikan Pakatan Rakyat versi 2008-2013 sudah tidak relevan. Semoga bahtera PAS mampu belayar mendepani cabaran keseterusnya.

BUKTI-BUKTI KERATAN AKHBAR

22 September 2001

23 Mac 2015

28 Mac 2015

24 Mac 2015

29 Mac 2015

Berlaku 30 Mac 2015 dan disiarkan 1 April 2015

28 Mac 2015

31 Mei 2015

30 Mac 2015

11 Julai 2015

Himpunan Amarah Rakyat wajar demi kesejahteraan rakyat

Kerajaan Pusat sudah melaksanakan rasionalisasi ekonominya menerusi pendekatan menaikkan harga barangan dan caj tenaga serta yang terbaru cadangan menaikkan bayaran tol lebuh raya. Ia adalah lanjutan daripada siri-siri kenaikan harga barangan asas selepas pilihan raya umum yang ketika kempen pihak Barisan Nasional menjanjikan untuk mengurang kos sara hidup rakyat. Namun apa yang berlaku ialah kerajaan Pusat telah bertindak menaikkan harga petrol, disel dan gas. Seperti mana pada 3 September lalu harga petrol RON95 dan disel dinaikkan kepada 20 sen menyambung daripada siri-siri kenaikan harga sebelum ini.

Walau pun pihak Kerajaan Pusat diterajui Barisan Nasional cuba memujuk rakyat dengan mengadakan beberapa pendekatan, namun Menteri Perdagangan Dalam Negeri, Koperasi dan Kepenggunaan, Datuk Hassan Malik cuba memujuk rakyat semasa perasmian kedai rakyat satu Malaysia (KR1M) di Tawau Sabah (15 September 2013). Katanya, kerajaan membuka KR1M dan bersedia menjual sebanyak 397 jenis barangan pengguna pada harga berpatutan adalah satu langkah kerajaan yang menepati janji.

Kenyataan ini adalah permainan wayang yang cuba mempersedakan rakyat. Ia ditambah buruk lagi dengan sikap pemimpin Barisan Nasional yang menghiburkan rakyat dengan segala-gala pemberian termasuk BR1M, insuran satu Malaysia dan pelbagai skim kredit atas jenama satu Malaysia.

KR1M bukan penyelesaian

Persoalannya, apakah KR1M ini menjual barangan lapuk dan tidak terikat dengan kenaikan kos-kos berkaitan dalam produksi barang. Jawapnya, mustahil KR1M menjual barangan yang bebas daripada segala-gala kenaikan kos-kos berkait.  Maksudnya, roti atau biskut yang dijual adalah barangan dari kilang yantg dijanakan oleh tenaga elektirik atau minyak dan gas (telah dinaikkan caj), dan ini sudah tentu memberi kesan kenaikan kos pengeluaran. Justeru KR1M terpaksa juga menjual pada harga yang untung demi survival. Maka harga barangan keperluan asas di KR1M tidak boleh dielak, kenalah menjual pada harga yang untung (selepas mengambil kira kenaikan kos).

Misalnya harga gula (berat sekilogram) bertapis kasar ialah  RM2.84 dan bertapis halus RM2.94. Logiknya harga gula dijual pada harga RM3.00 sekilo. Mungkin kebaikan di KR1M hanya dari segi pilihan antara mahu membeli barangan import yang mahal atau barangan tempatan yang murah. Natijahnya barangan tempatan lebih murah kerana tiada cukai import. Apa yang pasti harga jualannya tetap pada harga yang untung setelah mengambil kira kos pengeluaran yang bertambah kesan kenaikan kos-kos pengeluaran.

Sementara kos bahan asas pengeluaran satu-satu barangan (produk) pula adalah mengambil kira harga bahan tenaga yang menjana mesin dan pengangkutan kilang serta bahan mentah. Maka kesannya kenaikan minyak dan gas memungkinkan caj (bil elektrik dan gas) sumber asas bahan tenaga dinaikan. Kesan yang sama berlaku ke atas kos pengangkutan bahan mentah (contohnya tepung gandum) yang terpaksa juga dinaikkan. Justeru logiklah produk kilang (misalnya roti dan biskut) itu dinaikkan. Kalau sebelum ini satu pek roti saiz jumbo berharga RM2.80, tetapi kini terpaksa dijual dengan harga untung pada saiz sama ialah RM3.20. Secara langsung kos makanan untuk roti sudah meningkat 40 sen bagi satu hari atau sebanyak RM12.00 sebulan. Sudah tentu unjuran kenaikan banyak lagi barangan pengguna yang lain akan melalui kadar kenaikan tertentu. Jika purata satu barang asas (roti) mengalami kenaikan RM12 sebulan, bayangkan berapa kos yang meningkat terpaksa ditanggung pula jika setiap bulan kita terpaksa menggunakan 10 bahan keperluan asas (beras, minyak masak, gas, elektirik, bawang, lada, ikan, ayam, sabun dan air), maka purata kenaikan kos keperluan bahan asas sudah melebihi RM100 sebulan. Jika setiap keluarga atau individu menggunakan sekitar 100 jenis barangan asas setiap bulan maka, tidak dinafikan kenaikan kos bulanan sudah melebihi RM1,000 sebulan.

Atas rasional pengiraan mudah ini, pendekatan KR1M bukanlah satu penyelesaian. Maka amatlah tidak popular bagi sebuah kerajaan cuba mengimbangi kenaikan kos dan kesan himpitan ekonomi semasa dengan cara pendekatan rasionalisasi harga, iaitu menaikan harga dan cukai barangan pengguna.

Justeru pendekatan PAS dan Pakatan Rakyat membina kesedaran bersama-sama NGO untuk mendesak pihak Kerajaan Barisan Nasional agar menurunkan harga bahan asas seperti caj elektrik, minyak dan gas serta cukai perkhidmatan (baca: GST akan kenakan) dan sebagainya adalah sesuatu yang harus disokong.

Meneteri Besar sokong

Selari dengan hasrat dan kesedaran inilah, pihak Menteri Besar Kelantan, Ustaz Dato’ Ahmad Yakob telah menyatakan sokongan penuh kepada usaha bagi mengadakan perhimpunan untuk membantah kenaikan harga dan turut bersetuju dengan pendirian NGO, Gerakan Turun Kos Sara Hidup (Turun) mengajurkan Himpunan Amarah Rakyat di Dataran Merdeka pada malam 31 Disember nanti. Ia bukanlah himpunan mengguling kerajaan sebagaimana difitnahkan oleh media pro-Barisan Nasional. Ini kerana himpunan mengguling kerajaan sebenarnya berlaku di Kota Bangkok. Himpunan amarah (mendesak diturunkan harga) ini adalah himpunan membela rakyat.

Justeru pendirian Kerajaan Negeri Kelantan ini turut disokong oleh Pemuda PAS Kelantan menerusi kenyataan Ketua Pemuda, Ustaz Ahmad Fadhli Shaari yang bersedia menghantar ahli pemudanya untuk hadir menyertai himpunan tersebut. Ini adalah keprihatinan warga Kelantan atas komitmen bagi memperjuangkan kesejahteraan hidup rakyat berdepan dengan himpitan hidup angkara pentadbiran boros dan ketirisan Kerajaan Barisan Nasional. Ia juga adalah terjemahan secara langsung pendirian Kerajaan Negeri Kelantan sebagaimana terkandung dalam tawaran pilihan raya lalu.

Semoga kesedaran dan bangkitnya rakyat menyatakan bantahan (baca: amarah) akan membangkit tindakan balas Kerajaan Pusat agar bersedia melaksanakan pertimbangan sewajarnya untuk menyeimbangi himpitan ekonomi melampau hari ini. Inilah prinsip perjuangan Pakatan Rakyat, sentiasa bersama rasa dan denyut nadi rakyat bagi kesejahteraan rakyat.